Projek Semaian Budi 2.0 (Part 1)

As salam dan salam sejahtera...

Fuuuhhhh, bru je abis satu program di SP (Sungai Petani) di Kedah. Sgt bez program nie, mungkin de yg kte program nie sme je cm program msyarakat yg slalu org lain wat tpi bgi kelab In-Smartive UMP, projek nie mnjanjikan pengalaman dan kenanagn manis yg xdpt sye n kwn2 yg sertai sekali lupakan.

Banner Rasmi Projek Semaian Budi 2.0 (PSB 2.0)

Projek Semaian Budi 2.0, dengan tema 'dari kampus ke lapangan masyarakat' merupakan salah satu produk di bawah jenama  kelab In-Smartive UMP, hnya berlaku sekali dalam setahun tw dua kali mngikut kelapangan. Dalam projek nie, kami membuat aktiviti di dua buah tempat, Sekolah Menengah Sains Sultan Mohamad Jiwa (SEMUJI) dan Rumah Seri Kenangan (RSK) Bedong. Sye bertrima kasih kepada jawatankuasa yg memilih sy tuk join skaki dlm projek nie.

RUMAH SERI KENANGAN (RSK) BEDONG

Setelah mendapat taklimat dari penasihat kelab sebelum program, sy brfkir sejenak. Adakah saya mampu menggalas tanggungjawab ini? Namun, sye yakin dan percaya, sy mmpu melakukan kerja2 nie. Mulalah smngat sy berkobar-kobar. Hari pertama di RSK, sy ditempatkan di Wad Kenanga bersama Amirul Farhan (Paan), Asraf (Acap Press), Saidi, Bro Muzaidi (Ahmad Muzaidi), Naufal (Apai), Adib RY, Wan Faizal (Wan M. Faizal) dan Eliyas. Wad Kenanga ini mnemptkan golongan 'bedridden' yg hanya terlantar di atas katil tw yg xleh nk gi mne2 melaikan dgn bntuan sprti kerusi roda. Kerja kami yang pertama, mengetip kuku. Hahaha, mse nie la sume bakat2 trpndam kluar. Sy dpt mengetip tiga org, sume wrga emas tpi yg beznye, tiga org tu adalah Melayu, India dan Cina, 1Malaysia. First dgn pkcik Melayu tu, dy ckp kuku dh potong tpi sye tgk still pnjang lgi. So, slow talk dgn pkcik tu n dptlah potong. Mse kerje nie kne byk bersbar, so spe2 yg rse xleh xyah la wt. Pstu, dgn uncle India nie, sy rse cm ksian sbb kalo kte tgk dri atas mmg kuku dy pnjang, tpi kalo trblikkan tangn tu, sbnarnye kuku dy xpnjng, cume daging tngn dh becntum dgn kuku dy. So, ktsni sy xleh potong byk2, cme dpt potong skit je. Takut cedera kang pe lak jdi. Dan last uncle Cina, sblah tngn dy dh xleh grak sy rse sbb tu dy angkat tngn dy time sye potong kuku dy n sye potong smpai kuku kaki dy. Nie kira full service la tpi smbil2 tu sy tgk kaki dy. Slalu kn kaki org2 tua nie lembut, snsitif dan dh leh nmpak bntuk tulang kaki tpi uncle nie, kaki dy keras, xtw la sbb pe kaki dy nie. So, abis la krje sy time tu smbil Asraf, Naufal, Adib, Faizal sdg mencukur sume pkcik2 yg de kt dlm Wad Kenanga nie. Yg lain sme cm sye, ketip kuku. Tpi wt Bro Muzaidi, dy dpt byk tips dri pkcik sorng nie, tu istimewa yg dy dpt. Sampai waktu makan pagi, sy juz edarkan air je la sbb yg kasi mkan staf RSK tu. Pstu, kami pwn duk diam2 kt stu smbil tgk tv. N smpai mse mkan tgh ari tuk pnghuni tu, sy edarkan mkanan brlaukkan ikan msak singgang. Sy tlong sorng pkcik nie suapkan mkanan tuk dy, ksian sy tgk sbb dh la xleh bgun, kne mkan baring. Sye xtw cmne kalo ibu bapa sy distu tw sye sndiri kt stu, xleh nk byang prasaan time tu. Pstu, sye join stu grup kcil trdiri dri 4 org gi ke surau. Ingatkn wtpe, rpenye tido smpailah kul 1ptg. Lpas mkn n solat, msuk blik wktu krje. Kami tgk xde krje sbb sume penghuni kt stu tido, so kami pwn duk la relax2 skit. Dlm kul 2.45ptg, sy brsme Paan, Acap dan Saidi brgrak ke Wad Tanjung yg penghuninye sume hardcore2 blaka tpi de time2 dy. Kami nie juz cm mlawat la. Kt stu, kami brtemu dgn pkcik Rashidi yg ada bkat besar sbb dy mmg hbat melukis n pndai main gitar + sdap nyanyi, tu klebihan dy. Tpi syg sbb xde spe nk jge dy, dy msuk stu sbb eksiden n xde spe nk tgkkan dy so pihak hospital ntar dy kt stu. Lukisan pkcik Rashidi nie mmg cntik bgi penggemar seni serta lagu kegemaran dy adalah Hotel California n lagu2 country. Mmg sdap, rugi xdgr. Sebelum pulang ke tmpat penginapan, kami dpt tgk bgaimana cara staf menukar lampin para penghuni Wad Kenanga, stu ilmu yg bermanfaat tuk mse dpan yg cerah.

Hari kedua, sume peserta PSB 2.0 dibnarkan melawat PDK (Pusat Pemulihan Dalam Komuniti) Bedong yg brhadapan dgn RSK Bedong. So, disni kmi melihat pelbagai kemudahan yg disediakan untuk golongan kurang upaya (OKU) tuk mereka pulih atau menjalankan krja seharian mereka. Mula, kami melihat di stu blik, sekumpulan OKU sdg mnjahit tuk menghasilkan produk tuk dijual. Itu merupakan pncapaian mereka sbb mereka dpt mnghsilkan sbegitu rupa, adakah kte mmpu melakukannye? Tepuk dada tanya diri tanya iman. Selain itu, kami dpt melihat telatah anak-anak kecil yg excited gler kami smpai distu.

Mendengar penerangan

Membelek hasil kerja mereka

Fokus mendengar penerangan

Mendengar taklimat

Xleh ltak gmbar byk sngt sbb de kisahnye. Nk tw, kne wt program ktsni. Huhuhu, so dh abis dlm kul 10.15am cm2, kami grak blek ke wad msing2. Sy cm biase ke Wad Kenanga. tiba2 de pkcik sorng tu nk gi wt snaman, so kami brempat lagi la (Paan, Acap, Saidi, Bad) gi tman pkcik tu. Dy kne strok so sblah tngan xleh grak. So, kami bwa ke unit rehabilitasi, cm pusat pemulihan la. Dlm tu, smbil pkcik tu brsenam dibntu staf n stdent diploma dri uni yg sy dh lpe nmenye yg tgh prctical, kmi pwn brsenam skali, duk main pralatan dlm tu. Mklum la, xprnah jumpe ble lgi nk cube kn, baik cube skarng. Smbil tgk pkcik 2 brsenam, de sorng lgi pkcik India, pwn wt bnde sme. Dy dh kne strok tpi dh leh jlan blek dri lumpuh sbb rajin gi wt snaman. Cm pkcik nie, dy xgi sbb xchat, tu hari first dy gi la. Kami pwn dpt tmbah ilmu skit dri stu dgn pnerangn dri Kak Yati, staf kt situ yg dh lme krje kt stu. Ptg tu lak, 4org yg sme jumpe lgi pkcik Rashidi. Sbnarnye, kami dh pkat nk jumpe dy ari kedua nie. Mula2 dy kte xde mood nk nyanyi, so kami pwn terkilan skit. Tpi, ble kami bgi krtas n pen tuk lukis, mood dy ceria blek siap nk nyanyi blek, so kami pwn xsbar mnanti. Namun, mse mencemburui sbb kami prlu blik dlm kul 3ptg ats dsar nk singgah ke tmpat lain.

Hari ketiga merupakan kesedihan wt sume peserta sbb kami perlu brpisah dgn mereka tuk pulng ke kampus tercinta, UMP. Pada hari nie la sy dpt brjumpe dgn seorng pkcik yg pernah brsme dgn Tan Sri P.Ramle dlm stu pncaragam. Sume lgu dy mmg sdap n lagu yg dimainkan menggunakan violin yg sye rse agak tua dan uzur tpi msih dpt membrikan irama yg menyentuh prasaan. Setiap lgu yg dimainkan, ada nada sayu dn kesunyian didlmnya. Sprti xprcaya, de gak pkcik yg shebat pkcik Rashidi dan pakcik nie namun diantar ke sni. Kami smndiri tidak mengerti kefahaman zaman sekarang. Selepas melakukan krja2 yg ptut di Wad Kenanga, kami semua brgmbar brsme penguasa RSK dan penasihat kelab.

Bersama Penguasa RSK

Antara peserta PSB 2.0

Walaupun sudah tamat program nie tpi knangan2 yg manis lgi indah xdpt sy n kwn2 lpekn. Kenangan dengan pakcik Roslan yg sblah kpalanya trdpat kecederaan kekal sngt menyentuh ati sye dismping pkcik nie de bkat wt lawak. Hahaha, cara dy knalkan diri amat menarik smbil trademark nye, " Bikin kecoh la" mmbuatkan beliau mndapat tumpuan oleh Bro Jamil (Mel Jamil) dan Paan. Dan seorang pakcik lgi yg sering timbulkan kecoh dlm Wad Kenanga tmpat sy ditugaskan, pakcik Nordin. Apa yg dy slalu wt, dy slalu ckap,  "Lapaq3x, kepok de, bang seringgit, 5kupang2x, nasi2x, lapaq nie", antara ayat yg sering dy ckp. Kami rse cm sdih pwn de kt pkcik nie ksian sbb lpar kn. Tpi, de lak sorng pkcik nie yg siap brperang mulut ngn pkcik Nordin nie smpai Mel Jamil n Paan kne halau kluar. Hahaha, klakar gak pkcik2 nie. Namun, sbnarnye, dlm sume aktiviti diatas, kte sbnarnye kne mnginsafkan diri nie. Dlm Al-Quran, Surah al-Isra', ayat 23, maksudnya "Dan Tuhanmu telah perintahkan supaya engkau tidak menyembah melainkan kepada-Nya semata-mata; dan hendaklah engkau berbuat baik kepada ibu bapa. Jika salah seorang dari kedua-duanya sekali sampai ke umur tua dalm jagaan dan peliharaanmu, maka janganlah engkau berkata kepada mereka (sebaranag perkataan yang kasar) sekalipun perkataan 'Ah' dan janganlah pula engkau menengking, menyergah mereka tetapi katakanlah kepada mereka perkataan yang mulia (yang bersopan santun)." Dalam ayt nie dh ditrangkan segala tentng ibu bapa kte namun, sye still trpkir yg wrga emas yg brada di RSK Bedong. Pelbagai kisah yg sy dpat n dgr dari RSK itu sndiri. Sy rse kesian, marah, kesal, n bermcm2 lgi prasaan apabila mendgr kisah2 tu. Sbnarnya,  jika dipkirkan kembali, siapa yg berslah disni. Ada yg kisah yg sy rse cm xmsuk akal lngsung, pda ari pertama kami smpai, de stu kematian berlaku dlm kul 1pgi aritu. So, dlm tklimat awal kami, penguasa tlah mmberitahu nie pluang kami tuk mrase bgaimana pengurusan jenazah di RSK. So, stlah krje mngetip kuku, sy brsme Paan, Saidi dan Amin Faudzi tlah ke sne tuk blajar smbil leh join skali nmun kami tgk rmai org dh de di stu. First impression kami, dyorg nie kaun kerabat si mati n mmg btul tekaan kami. Tapi, apa yg kami prasan, sume kaum kerabat xde lngsung yg dlm mood sedih, sume sprti cm xde bnde pwn yg brlaku. Biase je siap de yg sbuk tel. n de yg xnk pwn tlong dlm pengurusan jenazah tu. So, kami ber4 pwn blik ke wad kami. Ble sume dh setel, kami bertnye kt penyelia kami, En. Shah Helmi tntang si mati tu. Kami sume trkejut ble dgr cter si mati. Rupanya, mereka dtg tu juz nk tgk wt kali terakhir n yg ururskan jenazah adalah pihak RSK, bkan mereka. Lpas tgk, dyorg blik. Cm xcye de gak kes2 cmtu brlaku. Itu merupakan stu kisah benar yg mmberi pngajaran kpd kami. Walaupun ibu bapa kita pernah wt slap dgn kte, jgn kita mmbncinya smpai ke akhir hayat dy. At least, uruskan pengebumiannya. Yg nie, mmg xde lngsung. Xnk ckp byk, itu urusan mereka dgn Yang Maha Kuasa dan Yang Maha Adil, ALLAH S.W.T. Itu sahaja kisah sy di RSK Bedong dlm PSB 2.0. Nntikan part 2 sy berprogram di Sekolah Menengah Sains Sultan Mohamad Jiwa, Sungai Petani, Kedah yg masih dlm PSB 2.0

*maaf sbb xleh siarkan byk gmbar, atas arahan pihak penguasa RSK Bedong, Kedah.